آیین گرگیعان خوزستان
شبی پر از آواز کودکان و کوچه‌هایی آذین شده با شوق و ستاره
معرفی آیین:
آیین گرگیعان (یا قرقیعان)، یکی از زیباترین و شادترین سنت‌های مردمی در استان خوزستان است که همه ساله در نیمه ماه رمضان برگزار می‌شود. این مراسم ریشه در فرهنگ کهن بومیان عرب خوزستان دارد و نشان‌دهنده همبستگی، مهربانی و نشاط اجتماعی میان مردم، به‌ویژه کودکان است.
شرح مراسم و فضای آیین:
در شب پانزدهم ماه رمضان، همزمان با ولادت امام حسن مجتبی (ع)، خیابان‌ها و کوچه‌های شهرهای عرب‌نشین خوزستان از صدای شاد و دلنشین کودکان پر می‌شود. دختران و پسران با پوشیدن لباس‌های محلی و همراه داشتن کیسه‌های پارچه‌ای رنگارنگ، دسته‌جمعی از خانه‌ای به خانه دیگر می‌روند و شعرهای سنتی گرگیعان را با صدای بلند می‌خوانند. در پاسخ به این شور کودکانه، اهالی خانه‌ها با سخاوت، آجیل، شکلات و شیرینی در کیسه‌های کودکان می‌گذارند و شادی آنها را دوچندان می‌کنند. فضای شب، با زنگ خنده‌ها و نور فانوس‌ها حال‌وهوایی افسانه‌ای به خود می‌گیرد.
سنت‌ها و آداب جانبی:
این آیین، میراثی اصیل است که خانواده‌ها را به مهمانی نور و مهربانی فرامی‌خواند؛ به گونه‌ای که حتی بزرگ‌ترها نیز با شور و ذوق زیادی همراه کودکان می‌شوند و در تهیه خوراکی‌ها و شمارش هدایا مشارکت می‌کنند. شادمانی گرگیعان فرصتی است برای یادآوری روزهای شیرین کودکی و خلق خاطراتی بی‌بدیل که تا سالیان سال در ذهن نسل‌ها می‌ماند.
اهمیت اجتماعی و فرهنگی:
آیین گرگیعان نماد زنده‌ای از وحدت اجتماعی، پیوند نسل‌ها و احترام به سنت‌های دیرین در استان خوزستان است. این شب سراسر مهربانی و شادی، نه فقط مراسمی کودکانه، بلکه نمایشی از صمیمیت، همدلی و صلح میان مردم است و میراثی بی‌همتا برای فرهنگ بومی منطقه محسوب می‌شود.
