جشن تندرستون (چله نوروز)
آیینی دیرینه برای استقبال از شکوفایی بهار و آرزوی تندرستی
معرفی رویداد:
جشن تندرستون که با عنوان «چله نوروز» نیز در کرمان شناخته می‌شود، از آیین‌های کهن و پر معنای این استان است که ریشه در باورهای دیرینه مردم منطقه دارد. این مراسم معمولاً در چهلمین روز از بهار، یعنی دهم اردیبهشت‌ماه برگزار می‌شود و به‌عنوان نماد آغاز شکوفایی طبیعت و به پایان رسیدن سرمای زمستان مورد گرامی‌داشت قرار می‌گیرد.
چگونگی برگزاری:
در این روز، مردم روستاها و شهرهای کرمان با لباس‌های محلی و فضایی آراسته‌شده با سبزه و گل‌های بهاری، گردهم می‌آیند. مهم‌ترین بخش آیین، برپایی سفره محلی و تدارک غذاهایی ویژه از جمله آش تندرستی، شیرینی‌های محلی، و حلواست. زنان خانه‌دار با همکاری یکدیگر آش یا غذاهای مخصوص آماده می‌کنند و از میهمانان و نیازمندان پذیرایی می‌شود.
اجرای موسیقی محلی، رقص‌های بومی و خواندن آوازهایی با مضمون دعا برای تندرستی و سالی پر برکت از جمله بخش‌های شاد این مراسم است.
نمادها و آداب:
در بسیاری از مناطق کرمان، پخت «آش تندرستون» و دادن آن به نیت سلامتی خانواده‌ها و شفای بیماران رایج است. در گوشه‌ای از مراسم، کودکان و نوجوانان بازی‌های بومی و دست‌جمعی برگزار می‌کنند و حال و هوای جشن شادتر می‌شود. توزیع نذری و دعا برای گذراندن سالی پر از سلامتی و خیر از دیگر آداب مهم این روز است.
نقش اجتماعی و فرهنگی:
جشن تندرستون در کرمان، نه تنها فرصتی برای دورهمی خانواده‌ها و احیای دوستی‌هاست، بلکه جلوه‌ای از احترام به طبیعت و سپاسگزاری از نعمت‌های آن است. این مراسم سبب حفظ و انتقال سنت‌های بومی به نسل‌های جدید می‌شود و حس همکاری، نوع‌دوستی و امید را در جامعه تقویت می‌کند.
نتیجه‌گیری:
جشن تندرستون (چله نوروز) در استان کرمان، نمایش زنده‌ای از تلفیق فرهنگ، طبیعت و معنویت مردم این خطه است. این آیین زیبا همچنان به‌عنوان میراثی ماندگار، هر‌ساله با حضور پرشور مردم برگزار می‌شود و نشانی از پایداری پیوند مردم کرمان با ریشه‌های فرهنگی و آداب نیاکان‌شان است.
