روز دمور هرمزگان

نفس صیادان بر موج؛ رقص تقدیر و امید بر ساحل هرمزگان

معرفی آیین:

روز دمور یکی از کهن‌ترین آیین‌های دریایی مردم هرمزگان است؛ مناسکی که پیش از آغاز فصل جدید صید ماهی با شور و همدلی برگزار می‌شود. این مراسم، پیوندی دیرین میان انسان و دریا، دعا و کار، و امید به برکت و روزی را در دل خویش جای داده، و بازتابی آشکار از هویت صیادی و فرهنگ ساحل‌نشینی این دیار است.

شرح مراسم و فضای آیین:

در نخستین ساعات سپیده‌دم، گروه گروه از مردان و نوجوانان روستاهای ساحلی با لباس‌های محلی و ابزار صید، به ساحل می‌آیند. فضای مراسم سرشار از شور زندگی و طنین دعاست؛ رقص دمام و نی‌انبان، آوازهای دسته‌جمعی و خواندن اشعاری دریایی هماهنگی باشکوهی میان دل‌های صیادان به وجود می‌آورد. در قلب این روز، مردم به دریا ادای احترام می‌کنند، قایق‌ها را گلباران و آذین کرده و با دعاهای جمعی برای امنیت و برکت صید به آب می‌سپارند. زنان نیز با پخت غذاهای مخصوص و تقسیم آن، گرمی و همبستگی را به جمع می‌بخشند.

سنت‌ها و آداب جانبی:

در کنار موسیقی و دعا، رسم است که قدیمی ترین صیاد روستا دعا و آرزوی صید پربرکت را بر زبان جاری می‌سازد. همچنین برخی با پاشیدن گلاب و ریختن شاخه‌ سبزه به دریا، نمادی از طلب رحمت و دوستی با طبیعت پدید می‌آورند. نقاشی قایق‌ها با نقش‌های بومی، و تزئینات خاص، بخشی از جذابیت‌های جانبی این مناسک تلقی می‌شود.

اهمیت فرهنگی و اجتماعی:

روز دمور تنها آیینی برای آغاز صید نیست؛ بلکه فرصتی برای تقویت پیوندهای انسانی، پاسداشت همدلی اجتماعی و قدردانی از برکات طبیعت است. این مراسم بخشی زنده از میراث معنوی هرمزگان است که روح تعاون، شکرگزاری و امید به فردا را در جان نسل به نسل جاری می‌سازد.